Önce kendim hakkinda ufak bir bilgi vereyim, ben 44 yildan beri Almanya’ nin Heidelberg kentinde yasiyorum, yillar önce, ki bu 82 darbesinden sonra olmali, cünkü Siz o siralarda zannedersem Isvecteydiniz. Soguk bir kis gecesi saat 21.45 sularinda arabayla eve geliyorum, Köln radyosunu dinliyorum, tabii o zamanlar Almanyada Türk televizyonlari yok, Köln radyosu aksamlari birer saat türkce yayin yapiyor, Bense o kis, büyük Türkiye hasretiyle nerdeyse kavruluyorum, (ki her yaz tatilinde mutlaka Türkiyeye gittigim halde) Arabayi tam garaja park edecegim sirada Siz (o zaman sizi tanimiyordum) o güzel o yumusak kucaklayici sesinizle
NAZIM’ IN
Karlı kayın ormanında
Yürüyorum geceleyin
Efkarlıyım, efkarlıyım
Elini ver nerde elin
Memleket mi yıldızlar mı
Gençliğim mi daha uzak
Kayınların arasında
Bir pencere sarı sıcak
Ben ordan geçerken biri
Amca dese gir içeri
Girip yerden selamlasa
Hane içindekileri
Yedi tepeli şehrimde
Bıraktım gonca gülümü
Ne ölümden korkmak ayıp
Ne de düşünmek ölümü
sarkisini söylüyordunuz daha sarkinin sonuna gelmeden hüngür hüngür aglamaya basladim ama bu o kadar güzel bir aglamaydi ki beni ferahlatti ve iylestirdi. En cok tesir eden bölümleri ise
Karli kayin ormaninda yürüyüsü, ve sorgulayisi, memleket mi yildizlar mi gencligim mi daha uzak, ve sonra kayinlarin arasinda bir pencere sari sicak, ben ordan gecerken biri Amca dese gir iceri, girip yerden selamlasam hane icindekileri (burada bizim kültürümüzü ne kadar güzel ve ne büyük bir hasretle anlatiyor)
Ben o zamanlar her yil Türkiye’ ye gittigim halde, hasretten adete hastalanmistim. Sevgili NAZIM Hikmet’ in cektigi aciyi düsünüyorum…..
Ve hala, bu gün bile degismeyen Aydin avi politikasini siddetle kiniyorum, en güzel insanlarimizi ya öldürdük, ya sürgün ettik veya zindanlarda cürüttük.
Sevgili Zülfü bey, iste böyle karli soguk bir kis gecesindeki o güzel anim.
Size binlerce tesekkür.
Ve o siir ve o sarki hayatim boyunca benim siirim benim sarkim oldu.
Sevgilerimle.
Sevim Jungmann
