ilk okuldayım …Küçük bi ilçesinde yaşıyorduk… babam İstanbul üniversitesi hukuk fakültesinde okumaya başladı… dönüşler bazen 2 ayı geçerdi.. kaç km ydi ki bu İstanbul niye gelmezdi ki Deli Hasan ( babamın namı Deli Hasan) 3. üniversitesini niye okusundu ki ? memurluk, sürgün bu kadar kötü birşey miydi ki? pazar günleri
Önce kendim hakkinda ufak bir bilgi vereyim, ben 44 yildan beri Almanya’ nin Heidelberg kentinde yasiyorum, yillar önce, ki bu 82 darbesinden sonra olmali, cünkü Siz o siralarda zannedersem Isvecteydiniz. Soguk bir kis gecesi saat 21.45 sularinda arabayla eve geliyorum, Köln radyosunu dinliyorum, tabii o zamanlar Almanyada Türk televizyonlari yok,
On altı yaşındayım.Livaneli’ye olan hayranlığımı nasıl dile getirebilirim bilmiyorum.Iskenderun’daki konserine katılmıştım yaklaşık beş sene önce babam ve annemin gitmesi dışında benim gelme amacım Ey Özgürlük’ü dinlemekti çünkü çok daha önceki yıllarda ntv’de (23 Nisan programıydı yanlış hatırlamıyorsam) bir kız çocuğuyla bu şarkıyı söylemişti ve beni cok etkilemişti o zamanlar hatta
1990 ya da 1991 yılları bahar aylari olmalı. Ankara Hipodrom’unda Livaneli konseri olacak. Öğrencilik yillarimizdan beri Zülfü Livaneli bizim çok dinlediğimiz, çok sevdiğimiz bi sanatçı. Hemen gelen tüm kasetlerini okul harcliklarindan artırarak almışız. Konserde sahneye yakın bir yer tutmak için iki mühendis arkadaş çalıştığımız şirketteki işlerimizi bırakıp, yanımıza hipodrom da
Sene 1980 İstanbul üniversitesi tıp fakültesi 3. Sınıf öğrencisiyim.O yıllarda öğrencilik zor.1977 Beyazıt katliamını yaşamışız.Müzik hayatımda her zaman önemli olmuştur.Hüzünlü de olsam,sevinçli de olsam bunu müzikle paylaşırım.Ben daha 13 yaşımda iken evimiza Dual marka bir pikap alınmıştı.Ve yıllarca plak topladım.En kıymetli plaklarım Ruhi Su ve Zülfü Livaneli’nin plakları idi.Babam emekli
Kızımın adını “ada” albümünü çok sevdiğim için ‘Ada’ koydum. Mehmet Nuri Açıkcan
8-9 yaşlarındayım bağlama kursuna başlamışım ama açıkçası annemin zoruyla gidiyorum annem türküleri çok sever neyse ışte annemi kırmak olmaz her hafta sonu düşüyoruz yollara bağlamayı babam taşıyo yan yana dursak benden büyük o kadar küçüğüm yani. Notaları öğrendim tabi başlangıçta sonra birkaç alıştırma ama bağlamayı sadece kursta elime alıyorum eve
Romanya’da yaşayan bir Macarım. Türkçe’yi sayın Zülfü Livaneli sayesinde öğrenmeye başladım. Sekiz yıl önce “Yiğidim Aslanım” ve “Karlı Kayın Ormanı” şarkılarını bir arkadaşım önermişti bana. Bu şarkıları dinledikten sonra geri dönüş yoktu artık 🙂 . İnternetten aldığım Efsane Konserler’in şarkılarını sözlük kullanarak çevirmeye başladım sonra zaman ilerledikçe internette bulduğum yazılarını
Bursa da açıkhava tiyatrosunda konseriniz vardı lise öğrencisi idim konser param yoktu bi arkadaşım yardım etti saban 11 civarı konser alanına gidim görevlilerden kaçarak konseri bekldim yiyecek hatta su alacak param yoktu saat 01 de konser dağıldı eve yürüyerek dönerken karlı kayın ormanını söylüyordum bağıra bağıra şimdi 8 yaşındaki oğlumun
1972: Kurtarmaya çalıştığımız Deniz ve arkadaşlarının idamında önemli bir rol oynadı. 1975: İsveç’te kaydettiğim, Deniz, Sinan, Mahir ağıtlarını içeren Türkiye Devrim Şarkıları adlı ilk albümümü, bakanlar kurulu kararıyla yasakladı. (Hala yasaktır) 1977: TRT’de Şeyh Bedrettin Destanı’nı icra etmem üstüne ‘’Bize isyancı Bedrettin’in türkülerini dinletemezler’’ açıklamasını yaptı. 1977: Rahmetli babamın Yargıtay
Değerli dostlar, Çoğu zaman; kitaplarımı okuyan, şarkılarımı dinleyen dostlarla konuşmak, yazışmak, görüş alışverişinde bulunmak ihtiyacı içine giriyorum. Düşünceleriniz benim için yol işaretleri değeri taşıyor. Ne var ki insan hayatının fiziki sınırlamaları, zaman baskısı gibi kimi nedenler böyle birebir karşılaşmaları engelliyor. Ancak bu sayfada, web sitesinde ve farklı sosyal medya alanlarında
Zülfü Livaneli, zengin bir insan panoramasıyla İstanbul’un derinliklerine inerken şehrin büyülü, ama bir o kadar da acımasız atmosferiyle buluşturduğu okuru sıra dışı yolculuğa çıkarıyor.2014 yılı Aralık ayının son günleri… Yedi yıldızlı Konstantiniyye Oteli’nin açılış günü ve erken bir yılbaşı kutlaması… İstanbul’un seçkin, kalburüstü simaları, Sultanahmet’teki eski Bizans sarayının kalıntıları üzerine
Zülfü Livaneli’nin yeni romanı Konstantiniyye Oteli Mayıs’ta çıkıyor!
Devlet Tiyatrosu Türkçe bilmeyen yabancı bir konuk, İstanbul’da kaldığı otelde televizyonu açıp Türk kanalları arasında gezinse, bir sürü ciddi adam görür ekranlarda. Lacivert takımlar, kravatlar, ciddi ifadeler. Bu adamlar; devlet yönettiklerini belli eden şatafatlı mekanlarda, bir kürsünün arkasında, sahnede, meydanlarda konuşup dururlar. Yabancı konuk da bu ülkede siyaset çok ciddi
Yüce dağ başında bir koca kartal/ Açmış kanadını dünyayı örter Zülfü Livaneli, Cumhuriyet, 1.3.2015 Hey Yaşar abi! O güzel atlara binip gittin ha! Gidip de bizi bu dar-ı dünyada bir başımıza koydun ha! Ne demeli bilemiyorum; yıllarca ‘’Arkam sensin, kal’am sensin dağlar Yüce dağ başında bir koca kartal/ Açmış kanadınıdünyayı
Öfke ve Çaresizlik Bu kaçıncı Özgecan, bu kaçıncı Ayşe, bu kaçıncı Güldünya, bu kaçıncı kızımız. Artık inkar kabul etmez; bu ülkenin kadınları, bu ülkenin erkeklerinin tehdidi altındadır. Genç kızların, evli, bekar, dul kadınların can güvenliği yok. En uygar bildiğin çevrelerde bile kadına dayak hoş görülüyor. Bu hunhar cinayetlere tekil olaylar
Yunanistan’da Syriza’nın zaferi hiç şaşırtmadı beni. Çünkü bu ülkede olup bitenin; yoksullaşan, krizlerle sarsılan Latin Amerika ülkelerinde merkez siyasetin çöküp sol partilerin iktidara gelmesinden farklı bir yanı yok. Benzeşen ögeler; kriz ve sol. Bizde de kriz var ama benzerlik burada biter; ikinci kanat yani ‘’sol’’ tartışmalı. Xxx Birkaç gündür bizim
‘’İnsanoğlunun bir parçasıyım ben; işte bundandır ki sorup durma çanların kimin için çaldığını; senin için çalıyor.” John Donne Charlie Hebdo’ya yapılan saldırının hem dehşet hem de nefret uyandırmaması mümkün değil. Bunun nedenlerinden birisi katliamın Paris gibi bir özgürlük başkentinde yapılması ve popüler kültürün çok tanınan isimlerini hedef almış olması. İkincisi;
